Zakład wodoleczniczy

Lokalizacja: Kilińskiego 8b, 05-825 Grodzisk Mazowiecki

Budynek znajdujący się przy ulicy Kilińskiego 8b wyróżnia się stylem i architekturą. Jest on pozostałością po otwartym tu w 1884 roku Zakładzie Hydropatycznym dla osób z Towarzystwa. Zakład, pomyślano jako klinika, sanatorium i hotel jednocześnie, założony został przez doktora Michała Bojasińskiego. Ten młody lekarz powiatu błońskiego dostrzegł potencjał inwestycyjny w parcelowanej przez hrabiego Skarbka części Jordanowic. Tereny między dawnymi ogrodami dworu Jordanowice a dawnym miastem Grodzisk dzielone były i sprzedawane na działki budowlane. W tym miejscu powstawała powoli dzielnica willowa. Doktor Bojasiński budując swój zakład, reklamował zdrowy klimat na tych terenach, otoczenie lasami i doskonałe położenie. Dogodny dojazd Drogą Żelazną Warszawsko-Wiedeńską czynił go łatwo dostępnym dla mieszkańców Warszawy.

Zakład składał się z 4 pawilonów położonych w rozległym parku. Budynek główny zakładu jako jedyny zachował się do dziś. Park zaprojektowany był, jak podało czasopismo „Ogrodnik Polski” 1893 roku, przez samego Waleriana Kronenberga, wybitnego polskiego pianistę.

Zakład szybko się rozrastał. W 1911 roku zwiększył liczbę pokoi dla chorych z początkowych 30 do 60. W zakładzie leczono wszelkiego typu nerwice, schorzenia przewodu pokarmowego i krwionośnego, otyłość, cukrzycę, chorobę nerek i choroby kobiece. Do Domu Zdrowia, czyli do sanatorium, przyjmowano rekonwalescentów po długich chorobach. W jednym z parkowych pawilonów chorzy zażywali kąpieli zdrowotnych „wedle ordynacyi lekarskiej”, tudzież natrysków i innych zabiegów hydropatycznych. Na życzenie podawano do picia wody mineralne, kefir, a nawet kumys. W 1886 roku w czasopiśmie „Kłosy” pisano: „Hotel d-ra B. ma tę wielką dogodność dla gości, że mogą w nim znaleźć pomieszczenie osoby pojedyncze, lub rodziny, nie chcące zajmować się kuchnią, nie wlec za sobą mebli i sprzętów, że mieszkanie wynajmuje się tam miesięcznie, a nie na cały sezon koniecznie, że nareszcie chorowici lub chorzy (dla których letni pobyt na świeżym powietrzu ma największe znaczenie) mają zapewnioną pomoc lekarską i ułatwione wszelkie środki lecznicze, jakich stan ich zdrowia wymaga”. W parku znajdowała się kuchnia, z której znakomitej jakości potrawy dostarczane były podziemnym tunelem do głównego pawilonu. Do dyspozycji kuracjuszy były pięknie urządzony park z oranżerią i ogrodami zimowymi, korty tenisowe, sala teatralna, kręgielnia, czytelnia i sale muzyczne.

Sam doktor Bojasiński mieszkał wraz z rodziną w willi położonej po drugiej stronie ulicy J. Kilińskiego, w tak zwanej Wójtówce. Budynek istnieje do dziś pod numerem 9, rozpoznawalny jest po charakterystycznym murze pruskim. Doktor prowadził swój zakład wodoleczniczy z wielkim powodzeniem do 1894 roku. Zmarł w Grodzisku, pochowany został na tutejszym cmentarzu.

Zakład wodoleczniczy był w rękach Bojasińskich do 1932 roku. Potem zaczęto wynajmować pokoje jako normalne mieszkania. W głównym pawilonie tuż przed wojną mieścił się samorząd miejski. Na początku II wojny światowej w budynku tym stacjonował sztab generalny armii niemieckiej z generałem Johannesem Blaskowitzem. Po wojnie w ocalałym budynku głównym mieściły się szkoła podstawowa oraz różne organizacje użyteczności publicznej.

Galeria obiektu:

« Wróć do Grodzisk Mazowiecki

#
#
#

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007 - 2013